Türkiye'nin önemli turizm destinasyonlarından Marmaris'e 13 kilometre uzaklıkta bulunan İçmeler Mahallesi'nde bulunan denize sıfır Köy Hizmetleri Kampı ve 9 kilometre uzaklıktaki Adaağzı mevkisinde yer alan Ziraatçılar Kampı çürümeye terk edildi.
İçmeler Mahallesi Kızılkum mevkisindeki içinde binaların bulunduğu 30 dönümlük arazi 1996 yılında Köy Hizmetleri ve Kooperatifler Genel Müdürlüğü'ne, personel eğitim merkezi tesisi yapılması için bedelsiz olarak 49 yıllığına tahsis edildi. Arazi, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün 2005 yılında kapatılmasının ardından Muğla Tarım İl Müdürlüğü'ne, 2008'de ise mahkeme kararıyla Çevre ve Orman Bakanlığı'na devredildi. Muğla İl Özel İdaresi tarafından başlatılan hukuk mücadelesi sonucunda Muğla 1'inci İdare Mahkemesi'nde açılan dava sonunda tesisler, Muğla İl Özel İdaresi'ne tahsis edildi.
Plan ve Bütçe ile Turizm, Gençlik ve Spor Komisyonu'nca Köy Hizmetleri Kampı'nın, 2012 yılında turizme kazandırılması için görüş birliğine varıldı ancak, Muğla İl Özel İdare Müdürlüğü'nün kapanmasıyla Muğla Büyükşehir Belediyesi ile Muğla Milli Emlak Dairesi Başkanlığı alanın kendilerine tahsisi için davalık oldu. Yapılan mahkeme sonucu alanın, Muğla Büyükşehir Belediyesi'ne verilmesine karar verildi. İl Milli Emlaklar Daire Başkanlığı'nın itirazıyla süreç, Yargıtay'a taşındı. Arazi içinde 2 katlı 31 betonarme daire, 1 prefabrik ev, içindeki çeşitli eşyalarla çürümeye terk edildi. Duvarları yazı tahtasına çevrilen binanın içindeki yataklar ya çürümeye bırakıldı ya da kimliği belirsiz kişilerce alındı. Denize sıfır konumdaki arazinin kapıları zincir ile kilitlenmesine rağmen günübirlik ve çadırları ile gelenlerin kamp yeri haline geldi.
İmar izni çıkmayan tesis çürümeye terk edildi
Marmaris'in 9 kilometre kırsalındaki Adaköy Mahallesi Adaağzı mevkisindeki Ziraatçılar Kampı'nın da durumu aynı oldu. Denize sıfır, içinde çam ve sığla ağaçlarının bulunduğu, çadır kampı yapmak için ideal konumda bulunan ve 50 dönümü kapsayan arazi, kurumların anlaşamaması sonucunda harabeye döndü. Tesis, dönemin Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından 1996 yılında turizm şirketine 49 yıllığına kiralandı. 90 yataklı, 1'er odalı 30 ahşap tesis yapılması şartıyla Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından izin verildi. Turizm firması 1+1 ahşap evleri yaptı. Yapılan tüm resmi yazışmalara rağmen imar izni çıkmayınca tesis, atıl durumda kaldı. Demir kapı ile kapatılan, içindeki ağaçların büyüyerek, yürüyüş yolunu kapattığı tesiste yapılan tüm ahşaplar çürüdü.
İçmeler Mahallesi Kızılkum mevkisindeki içinde binaların bulunduğu 30 dönümlük arazi 1996 yılında Köy Hizmetleri ve Kooperatifler Genel Müdürlüğü'ne, personel eğitim merkezi tesisi yapılması için bedelsiz olarak 49 yıllığına tahsis edildi. Arazi, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü'nün 2005 yılında kapatılmasının ardından Muğla Tarım İl Müdürlüğü'ne, 2008'de ise mahkeme kararıyla Çevre ve Orman Bakanlığı'na devredildi. Muğla İl Özel İdaresi tarafından başlatılan hukuk mücadelesi sonucunda Muğla 1'inci İdare Mahkemesi'nde açılan dava sonunda tesisler, Muğla İl Özel İdaresi'ne tahsis edildi.
Plan ve Bütçe ile Turizm, Gençlik ve Spor Komisyonu'nca Köy Hizmetleri Kampı'nın, 2012 yılında turizme kazandırılması için görüş birliğine varıldı ancak, Muğla İl Özel İdare Müdürlüğü'nün kapanmasıyla Muğla Büyükşehir Belediyesi ile Muğla Milli Emlak Dairesi Başkanlığı alanın kendilerine tahsisi için davalık oldu. Yapılan mahkeme sonucu alanın, Muğla Büyükşehir Belediyesi'ne verilmesine karar verildi. İl Milli Emlaklar Daire Başkanlığı'nın itirazıyla süreç, Yargıtay'a taşındı. Arazi içinde 2 katlı 31 betonarme daire, 1 prefabrik ev, içindeki çeşitli eşyalarla çürümeye terk edildi. Duvarları yazı tahtasına çevrilen binanın içindeki yataklar ya çürümeye bırakıldı ya da kimliği belirsiz kişilerce alındı. Denize sıfır konumdaki arazinin kapıları zincir ile kilitlenmesine rağmen günübirlik ve çadırları ile gelenlerin kamp yeri haline geldi.
İmar izni çıkmayan tesis çürümeye terk edildi
Marmaris'in 9 kilometre kırsalındaki Adaköy Mahallesi Adaağzı mevkisindeki Ziraatçılar Kampı'nın da durumu aynı oldu. Denize sıfır, içinde çam ve sığla ağaçlarının bulunduğu, çadır kampı yapmak için ideal konumda bulunan ve 50 dönümü kapsayan arazi, kurumların anlaşamaması sonucunda harabeye döndü. Tesis, dönemin Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından 1996 yılında turizm şirketine 49 yıllığına kiralandı. 90 yataklı, 1'er odalı 30 ahşap tesis yapılması şartıyla Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından izin verildi. Turizm firması 1+1 ahşap evleri yaptı. Yapılan tüm resmi yazışmalara rağmen imar izni çıkmayınca tesis, atıl durumda kaldı. Demir kapı ile kapatılan, içindeki ağaçların büyüyerek, yürüyüş yolunu kapattığı tesiste yapılan tüm ahşaplar çürüdü.
